Cəmiyyətdə müşahidə olunan acınacaqlı sosial fenomenlərdən biri də uğur əldə etmiş və fərdi bacarığını sübut etmiş şəxslərə qarşı yaranan neqativ münasibət və qıcıqdır. Bu fenomeni sosioloji aspektdən "uğura qarşı sosial rezistentlik" və ya "antipatiya sindromu" kimi təsvir etmək mümkündür.
Uğurla təhsilin birbaşa əlaqəsi yoxdur. Dünyanın heç bir yerində təhsil mütləq uğur zəmanəti vermir. Uğur, çox vaxt yaradıcı fikir və onun effektiv icrası ilə bağlıdır. Bir insanın ağlına gələn innovativ fikir, düzgün strategiya və doğru komanda ilə həyata keçirildikdə, nəticədə böyük uğur əldə oluna bilər.
Ancaq nəzərə almaq lazımdır ki, hər bir fikir uğurla nəticələnmir. Yaxşı ideya və bacarıqlı insan haqqında qeyri adekvat mühakimə yürütmək isə qeyri-obyektivdir və ədalətli yanaşma deyil. Bir şəxs bacarıq göstərərək karyera qurub, uğur qazanıbsa, bu, onun zəhməti və potensialının göstəricisidir. Digərlərinin bunu bacarmaması bütün məsuliyyəti uğurlu insana yükləmək anlamına gəlməməlidir.
Uğur əldə etməyənlər uğurlu insanları mühakimə etməkdənsə, həmin səviyyəyə çatmaq üçün çalışmalı və səy göstərməlidirlər. Uğur əldə etmək, bacarıq və zəhmət məsələsidir. Bu qədər sadə.
Psixoloji aspektdən uğurlu fərdlərə qarşı qıcıq və neqativ münasibət çox vaxt aşağıdakı səbəblərlə izah olunur:
- Psixoloji Proyeksiya: İnsanların öz uğursuzluqlarını başqalarının nailiyyətlərinə köçürməsi.
- Sosial Paxıllıq (Envy Bias): Digərlərinin uğurlarını özlərinin dəyərsizliyi kimi qəbul etmə meyli.
- Kollektiv Stereotipləşmə: Cəmiyyətdə formalaşmış "uğur qazanmış insanlar mənəvi cəhətdən mənfidir" kimi ümumi qənaətlər.
Uğurlar olsun...
Bu fikirləri Əmrah Mövsümzadə öz sosial şəbəkə hesabında paylaşmışdır
https://www.facebook.com/share/p/1BCPZooYfk/
